Το παρακάτω κείμενο δημοσιεύτηκε αρχίκα ως απάντηση στην τοπίκη εφημερίδα "φλυαρία", που αφηνε κάποιες νύξεις σχετικά με τη φύση των εργασιών που εχούν γίνει και γίνονται στο κτήμα Πραποπούλου.
Κρίναμε σκοπιμό να διευκρινίσουμε για αλλή μια φορά τη δράση μας στο συγκεκριμενο χώρο και να καταστήσουμε σαφές πως προχωράμε ιδιαίτερα προσεκτικά τις όποιες εργασίες προκειμένου να μην αλλοιωθεί ο ιστορικός του χαρακτήρας, ενώ περιοριζόμαστε μονο σε εργασίες που εξασφαλίζουν την υγιεινή και τη προσβασιμότητα του χώρου.
Ελπίζουμε και στην στήριξη των τοπικών μέσων ενημέρωσης για τη περαιτέρω διάδοση της προσπάθειας μας.
Για το κτήμα Πραπόπουλου
Ποτέ τα σπίτια των ανθρώπων δεν ήταν τόσο κοντά
και οι άνθρωποι τόσο μακριά
Η ιστορία του κτήματος Πραπόπουλου είναι λίγο – πολύ γνωστή σε όλους. Από το 1992 κηρύχθηκε πολιτιστικός χώρος από το Υπουργείο Πολιτισμού και μετά από αλλεπάλληλους δικαστικές διαμάχες επέστρεψε ξανά στους ιδιοκτήτες του. Ο Υπ. Πολιτισμού, το Σεπτέμβριο του 2006 δήλωσε ότι δόθηκε εντολή να χαρακτηριστεί το οίκημα διατηρητέο. Ο Δήμος Χαλανδρίου προεκλογικά εξήγγειλε ότι θα αγωνιστεί για την πλήρη απόκτηση του και το περιέλαβε στα ευρύτερα σχέδια «αξιοποίησης» της περιοχής και επέκτασης του θεάτρου της Ρεματιάς, που ψηφίστηκαν, οδηγώντας αμετάκλητα στην οικιστική και εμπορική εκμετάλλευση της περιοχής. Άμεσο αποτέλεσμα θα είναι η καταστροφή του οικοσυστήματος της Ρεματιάς, του τελευταίου πνεύμονα πρασίνου και η απώλεια ενός ακόμα ελεύθερου χώρου σε μια πολυπληθή περιοχή, που ασφυκτιά από τα εμπορικά κέντρα.
Δηλώνουμε απερίφραστα ότι αυτού του είδους η «αξιοποίηση» της περιοχής μας βρίσκει κατηγορηματικά αντίθετους. Θα σταθούμε απέναντι στην περαιτέρω εμπορευματοποίηση των ελεύθερων χώρων πρασίνου και την εγκατάλειψη των ιστορικών κτηρίων σε μαρασμό. Η εγκατάλειψή των διατηρητέων αποτελεί πάγια τακτική για την παραχώρησή τους εν τέλει στις κατασκευαστικές εταιρείες και στα συμφέροντα των ιδιωτών (εργοστάσιο Δουζένη). Την αντίθεση μας σε όλα τα παραπάνω εκφράσαμε παίρνοντας την τύχη του κτήματος στα χέρια μας. Καταλάβαμε το κτήμα για να παραμείνει πράσινο και να μετατραπεί σε έναν ελεύθερο, ζωντανό χώρο, ποικίλων μορφών πολιτιστικής, κοινωνικής και πολιτικής έκφρασης και δημιουργίας. Η κατάληψη ως δυναμικός τρόπος δράσης αποτελεί άμεση απάντηση στις αμφιλεγόμενες προθέσεις του Δήμου για την απόκτηση και «αξιοποίηση» του κτήματος.
Προκρίνουμε ένα χώρο που θα λειτουργεί αντιεμπορευματικά, αντιιεραρχικά, αυτοδιαχειριζόμενα, χωρίς τη μεσολάβηση θεσμικών φορέων. Η διαχείριση γίνεται αποκλειστικά από ανοικτές συνελεύσεις με τη συμμετοχή όποιου ενδιαφέρεται. Επιζητούμε την μετατροπή του σε ένα δημιουργικό μέρος συναντήσεων, πολύμορφης δραστηριοποίησης όπως ζωγραφική, θέατρο, μουσική, προβολές ταινιών, δημιουργία βιβλιοθήκης και διάφορων ομάδων στηριζόμενων στην αρχή της αλληλοβοήθειας βάσει κοινών ενδιαφερόντων και απασχολήσεων καθώς και πειραματισμό με εναλλακτικές μορφές ενέργειας και βιολογικής καλλιέργειας. Εναντιωνόμαστε σε κάθε μορφή εξάρτησης (ουσίες, κατανάλωση, επιβεβλημένο life style, κλπ).
Με την παρουσία μας μετατρέψαμε ένα εγκαταλελειμμένο επί 34 χρόνια κτήριο που είχε υποστεί πολλαπλές λεηλασίες (ενδεικτικό παράδειγμα η κλοπή των πλακιδίων του ισογείου) σε ένα χώρο δημιουργίας και έκφρασης της περιοχής. Ας σημειωθεί ότι στους δύο περίπου μήνες παρουσίας μας εκεί πραγματοποιήθηκαν με εντυπωσιακή συμμετοχή συμπολιτών μας, όλων των ηλικιών, εκδηλώσεις όπως: γλέντι με μουσική και φαγητό στις 14/1, προβολή ταινίας στις 21/1 και συζήτηση για την αναθεώρηση του άρθρου 24 του Συντάγματος στις 28/1. Στόχος μας είναι οι εκδηλώσεις να συνεχιστούν δίνοντας βάρος σε προβολές ενημέρωσης και αντιπληροφόρησης, καθώς και διοργάνωσης συζητήσεων επίκαιρων κοινωνικοπολιτικών και οικολογικών θεμάτων ευελπιστώντας στη συμμετοχή όλων.
Θα θέλαμε να αποσαφηνίσουμε ότι δεν έχουμε παρέμβει με κανένα τρόπο που να αντίκειται είτε στη φυσιολογία του κτήματος, είτε στην πολιτισμική και μνημειακή αξία του σπιτιού.
ΟΙ ΜΟΝΕΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ που έχουν γίνει αφορούν αποκλειστικά τον καθαρισμό του κτήματος και του ίδιου του σπιτιού καθώς και την προστασία όσων προσέρχονται στο χώρο. Να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν έχουμε σκοπό να προβούμε σε εργασίες αναπαλαίωσης. Η μόνη φροντίδα που μπορούμε να παρέχουμε είναι να μένει καθαρό και προσβάσιμο σε οποιονδήποτε επιθυμεί να το επισκεφθεί, ώστε να επιτυγχάνεται άμεσα η επιδίωξή μας να λειτουργήσει ως ένα ζωντανός χώρος διαλόγου, πολιτισμικής έκφρασης, κοινωνικοπολιτικής δράσης και προβληματισμού.
ΕΝΑΝΤΙΩΝΟΜΑΣΤΕ σε πρακτικές που χρησιμοποιούν την κίνησή μας με μικροπολιτική σκοπιμότητα και παραπληροφορούν αφήνοντας υπονοούμενα για τη δράση μας στο χώρο, που αν μη τι άλλο είναι ολοφάνερη. Καταγγέλλουμε δημόσια τη στρατηγική του εκφοβισμού, την οποία από την αρχή, αντιμετωπίσαμε και εκφράστηκε με αναίτιες προσαγωγές, εξακριβώσεις στοιχείων και απειλή μηνύσεων.
Το κτήμα Πραπόπουλου είναι ένας χώρος ανοικτός και ελεύθερος για όλους μας, σας καλούμε να τον διαφυλάξετε και να συμπαρασταθείτε στον αγώνα που ξεκίνησε για τη διάσωσή του.
ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΧΩΡΩΝ
protovouliaxalandriou.blogspot.com,
email: protovouliaxal@yahoo.gr
Κρίναμε σκοπιμό να διευκρινίσουμε για αλλή μια φορά τη δράση μας στο συγκεκριμενο χώρο και να καταστήσουμε σαφές πως προχωράμε ιδιαίτερα προσεκτικά τις όποιες εργασίες προκειμένου να μην αλλοιωθεί ο ιστορικός του χαρακτήρας, ενώ περιοριζόμαστε μονο σε εργασίες που εξασφαλίζουν την υγιεινή και τη προσβασιμότητα του χώρου.
Ελπίζουμε και στην στήριξη των τοπικών μέσων ενημέρωσης για τη περαιτέρω διάδοση της προσπάθειας μας.
Για το κτήμα Πραπόπουλου
Ποτέ τα σπίτια των ανθρώπων δεν ήταν τόσο κοντά
και οι άνθρωποι τόσο μακριά
Η ιστορία του κτήματος Πραπόπουλου είναι λίγο – πολύ γνωστή σε όλους. Από το 1992 κηρύχθηκε πολιτιστικός χώρος από το Υπουργείο Πολιτισμού και μετά από αλλεπάλληλους δικαστικές διαμάχες επέστρεψε ξανά στους ιδιοκτήτες του. Ο Υπ. Πολιτισμού, το Σεπτέμβριο του 2006 δήλωσε ότι δόθηκε εντολή να χαρακτηριστεί το οίκημα διατηρητέο. Ο Δήμος Χαλανδρίου προεκλογικά εξήγγειλε ότι θα αγωνιστεί για την πλήρη απόκτηση του και το περιέλαβε στα ευρύτερα σχέδια «αξιοποίησης» της περιοχής και επέκτασης του θεάτρου της Ρεματιάς, που ψηφίστηκαν, οδηγώντας αμετάκλητα στην οικιστική και εμπορική εκμετάλλευση της περιοχής. Άμεσο αποτέλεσμα θα είναι η καταστροφή του οικοσυστήματος της Ρεματιάς, του τελευταίου πνεύμονα πρασίνου και η απώλεια ενός ακόμα ελεύθερου χώρου σε μια πολυπληθή περιοχή, που ασφυκτιά από τα εμπορικά κέντρα.
Δηλώνουμε απερίφραστα ότι αυτού του είδους η «αξιοποίηση» της περιοχής μας βρίσκει κατηγορηματικά αντίθετους. Θα σταθούμε απέναντι στην περαιτέρω εμπορευματοποίηση των ελεύθερων χώρων πρασίνου και την εγκατάλειψη των ιστορικών κτηρίων σε μαρασμό. Η εγκατάλειψή των διατηρητέων αποτελεί πάγια τακτική για την παραχώρησή τους εν τέλει στις κατασκευαστικές εταιρείες και στα συμφέροντα των ιδιωτών (εργοστάσιο Δουζένη). Την αντίθεση μας σε όλα τα παραπάνω εκφράσαμε παίρνοντας την τύχη του κτήματος στα χέρια μας. Καταλάβαμε το κτήμα για να παραμείνει πράσινο και να μετατραπεί σε έναν ελεύθερο, ζωντανό χώρο, ποικίλων μορφών πολιτιστικής, κοινωνικής και πολιτικής έκφρασης και δημιουργίας. Η κατάληψη ως δυναμικός τρόπος δράσης αποτελεί άμεση απάντηση στις αμφιλεγόμενες προθέσεις του Δήμου για την απόκτηση και «αξιοποίηση» του κτήματος.
Προκρίνουμε ένα χώρο που θα λειτουργεί αντιεμπορευματικά, αντιιεραρχικά, αυτοδιαχειριζόμενα, χωρίς τη μεσολάβηση θεσμικών φορέων. Η διαχείριση γίνεται αποκλειστικά από ανοικτές συνελεύσεις με τη συμμετοχή όποιου ενδιαφέρεται. Επιζητούμε την μετατροπή του σε ένα δημιουργικό μέρος συναντήσεων, πολύμορφης δραστηριοποίησης όπως ζωγραφική, θέατρο, μουσική, προβολές ταινιών, δημιουργία βιβλιοθήκης και διάφορων ομάδων στηριζόμενων στην αρχή της αλληλοβοήθειας βάσει κοινών ενδιαφερόντων και απασχολήσεων καθώς και πειραματισμό με εναλλακτικές μορφές ενέργειας και βιολογικής καλλιέργειας. Εναντιωνόμαστε σε κάθε μορφή εξάρτησης (ουσίες, κατανάλωση, επιβεβλημένο life style, κλπ).
Με την παρουσία μας μετατρέψαμε ένα εγκαταλελειμμένο επί 34 χρόνια κτήριο που είχε υποστεί πολλαπλές λεηλασίες (ενδεικτικό παράδειγμα η κλοπή των πλακιδίων του ισογείου) σε ένα χώρο δημιουργίας και έκφρασης της περιοχής. Ας σημειωθεί ότι στους δύο περίπου μήνες παρουσίας μας εκεί πραγματοποιήθηκαν με εντυπωσιακή συμμετοχή συμπολιτών μας, όλων των ηλικιών, εκδηλώσεις όπως: γλέντι με μουσική και φαγητό στις 14/1, προβολή ταινίας στις 21/1 και συζήτηση για την αναθεώρηση του άρθρου 24 του Συντάγματος στις 28/1. Στόχος μας είναι οι εκδηλώσεις να συνεχιστούν δίνοντας βάρος σε προβολές ενημέρωσης και αντιπληροφόρησης, καθώς και διοργάνωσης συζητήσεων επίκαιρων κοινωνικοπολιτικών και οικολογικών θεμάτων ευελπιστώντας στη συμμετοχή όλων.
Θα θέλαμε να αποσαφηνίσουμε ότι δεν έχουμε παρέμβει με κανένα τρόπο που να αντίκειται είτε στη φυσιολογία του κτήματος, είτε στην πολιτισμική και μνημειακή αξία του σπιτιού.
ΟΙ ΜΟΝΕΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ που έχουν γίνει αφορούν αποκλειστικά τον καθαρισμό του κτήματος και του ίδιου του σπιτιού καθώς και την προστασία όσων προσέρχονται στο χώρο. Να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν έχουμε σκοπό να προβούμε σε εργασίες αναπαλαίωσης. Η μόνη φροντίδα που μπορούμε να παρέχουμε είναι να μένει καθαρό και προσβάσιμο σε οποιονδήποτε επιθυμεί να το επισκεφθεί, ώστε να επιτυγχάνεται άμεσα η επιδίωξή μας να λειτουργήσει ως ένα ζωντανός χώρος διαλόγου, πολιτισμικής έκφρασης, κοινωνικοπολιτικής δράσης και προβληματισμού.
ΕΝΑΝΤΙΩΝΟΜΑΣΤΕ σε πρακτικές που χρησιμοποιούν την κίνησή μας με μικροπολιτική σκοπιμότητα και παραπληροφορούν αφήνοντας υπονοούμενα για τη δράση μας στο χώρο, που αν μη τι άλλο είναι ολοφάνερη. Καταγγέλλουμε δημόσια τη στρατηγική του εκφοβισμού, την οποία από την αρχή, αντιμετωπίσαμε και εκφράστηκε με αναίτιες προσαγωγές, εξακριβώσεις στοιχείων και απειλή μηνύσεων.
Το κτήμα Πραπόπουλου είναι ένας χώρος ανοικτός και ελεύθερος για όλους μας, σας καλούμε να τον διαφυλάξετε και να συμπαρασταθείτε στον αγώνα που ξεκίνησε για τη διάσωσή του.
ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΧΩΡΩΝ
protovouliaxalandriou.blogspot.com,
email: protovouliaxal@yahoo.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου