ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ
Την
Πέμπτη 20/12/2012 στις 7 το πρωί πραγματοποιείται αστυνομική επιχείρηση
εισβολής στην κατάληψη Villa Amalias, στο κέντρο της Αθήνας.
Κατά
τη διάρκεια της πολύωρης επιχείρησης η ελληνική αστυνομία σε συνεργασία με τα “
ανεξάρτητα” ΜΜΕ, στην προσπάθεια τους να
στήσουν ένα ευφάνταστο κατηγορητήριο βαφτίζουν τα άδεια μπουκάλια μπύρας από το
συναυλιακό χώρο που λειτουργεί εκεί και το πετρέλαιο για τη σόμπα, ως εκρηκτικά
και τα μαχαιροπίρουνα της κουζίνας, ως φονικά όπλα.
Ταυτόχρονα
απαγάγονται 8 σύντροφοι και συντρόφισσες από τη Villa και τους αποδίδονται
βαριές κατηγορίες κακουργηματικού και πλημμεληματικού χαρακτήρα, ενώ παράλληλα
απαγάγονται άλλοι 7 σύντροφοι που επιχείρησαν να παρέμβουν στο δήμο Αθηναίων
καθώς και 4 αλληλέγγυοι την ώρα που προσέγγιζαν το χώρο της κατάληψης, οι
οποίοι στη συνέχεια αφήνονται ελεύθεροι.
Άμεσα
πραγματοποιείται συγκέντρωση αλληλεγγύης απέναντι από το φρουρούμενο από
αστυνομικές δυνάμεις κτήριο από εκατοντάδες αλληλέγγυους-ες και το ίδιο βράδυ
γίνεται αυθόρμητη αντανακλαστική πορεία με 1000-1500 αλληλέγγυους ενώ
ακολουθούν δεκάδες δράσεις αλληλεγγύης πανελλαδικά.
Στις
9/1/13 πραγματοποιείται ανακατάληψη της Βίλλα Αμαλίας από 100 περίπου άτομα,
αιφνιδιάζοντας τις δυνάμεις καταστολής που περιφρουρούν
αδιάκοπα
το κτήριο, οι οποίες απαντούν με ρίψεις χημικών μέσα σε αυτό.
Ως
ένδειξη συμπαράστασης συγκεντρώνεται κόσμος στην πλατεία Βικτωρίας και παράλληλα
σύντροφοι καταλαμβάνουν συμβολικά τα κεντρικά γραφεία της ΔΗΜ.ΑΡ.
Αφού
και οι δύο ενέργειες κατάληψης εκκενώνονται με θεαματικό τρόπο(εκάμ-όπλα) ,και
100 άτομα συλλαμβάνονται, αυθόρμητη πορεία διαδηλωτών καταλήγει στο
Υπ.Οικονομικών στο Σύνταγμα όπου και πραγματοποιείται διαμαρτυρία.
Η
απάντηση από το κράτος έφτασε γρήγορα και εκδικητικά, εισβάλοντας σε έναν ακόμη
απελευθερωμένο χώρο στο κέντρο της Αθήνας.Στις 3.00μμ γίνεται εισβολή και εκκένωση
της κατάληψης Σκαραμαγκά, που επί 4 χρόνια καλλιεργούσε το σπόρο της αντίστασης
στη σύγχρονη πραγματικότητα της καπιταλιστικής
βίας με πολιτικές παρεμβάσεις και πολιτιστικές εκδηλώσεις.
Κόντρα σε μια νομιμότητα που μας λεηλατεί την
ζωή, παραμένουμε εστίες ανομίας.
Η επέμβαση αυτή και η προβολή της από τον κρατικό
μηχανισμό δεν μπορεί να ειδωθεί ξέχωρα από την ταξική και κοινωνική επίθεση που
έχει εξαπολυθεί εν μέσω της σημερινής κρίσης στα κατώτερα στρώματα. Μέρος αυτής
της επίθεσης αποτελεί και η αναβάθμιση της καταστολής που στοχεύει τα εγχειρήματα
και τις διαδικασίες που προσπαθούν να αποτελέσουν ένα ανάχωμα σε αυτή την
επίθεση και στα οποία ανήκει η Villa και
η Σκαραμαγκα.
Η Villa Amalias είναι και θα παραμείνει μια αντιεξουσιαστική
κατάληψη 22 χρόνων η οποία όπως λέει και σε ανακοίνωση της «έχει πάντα τις
πόρτες ανοιχτές σε ομάδες, άτομα και εγχειρήματα που προάγουν τον
αντιεμπορευματικό πολιτισμό, την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, τους κοινωνικούς,
αντιφασιστικούς και ταξικούς αγώνες. Αποτελεί για πάνω
από δύο δεκαετίες κοιτίδα της αντιεξουσιαστικής και
αντιεμπορευματικής έκφρασης, μέσα από την οργάνωση εκατοντάδων συναυλιών, θεατρικών
παραστάσεων και πολιτικών εκδηλώσεων.
Η Villa amalias και η Σκαραμαγκά αποτελεί κομμάτι
του αντιεξουσιαστικού κινήματος και ανήκει στο μωσαϊκό των δεκάδων καταλήψεων
και αυτοδιαχειριζόμενων χώρων που βρίσκονται στην Αθήνα και σε ολόκληρη την
Ελλάδα. Χώρων που στεγάζουν τα όνειρα, τις ελπίδες και τις επιθυμίες όσων
εναντιώνονται στον πολιτισμό της εξουσίας και της εκμετάλλευσης, χώρων που
λειτουργούν με βάση τις αξίες της ισότητας, της αυτοοργάνωσης, της αξιοπρέπειας
και της αλληλεγγύης.
Τέτοιο χώρο
αποτελεί και η κατάληψη κτήματος Πραποπούλου
στο Χαλάνδρι και για αυτό η αλληλεγγύη μας είναι δεδομένη. Επειδή στο
στόχαστρο είμαστε όσοι και όσες αγωνιζόμαστε, επειδή αν δεν παλέψουμε μαζί είμαστε
ήδη χαμένοι.
Με αυτή
την έννοια ναι λοιπόν είμαστε ένοχοι.
Διότι όσο η νομιμότητα προωθεί την υποταγή
και τη λεηλασία των ζωών μας, εμείς είμαστε
Διότι όσο η νομιμότητα προωθεί την υποταγή
και τη λεηλασία των ζωών μας, εμείς είμαστε
και θα
παραμείνουμε εστίες ανομίας,
εστίες ελευθερίας,
εστίες ελευθερίας,
αλληλεγγύης
και αυτοοργάνωσης.
Kατάληψη
Κτήματος Πραποπούλου
προφήτη Ηλία 49,
απέναντι
από Θέατρο Ρεματιάς
praposquat@espiv.net